ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ 4

Λυκούργου κατά Λεωκράτους , 1-2

(1η προσέγγιση)

Δικαίαν, ὦ Ἀθηναῖοι, καί εὐσεβῆ καί ὑπέρ ὑμῶν καί ὑπέρ τῶν θεῶν τήν ἀρχήν τῆς κατηγορίας Λεωκράτους τοῦ κρινομένου ποιήσομαι. Εὔχομαι γάρ τῇ  Ἀθηνᾷ καί τοῖς ἄλλοις θεοῖς και τοῖς ἤρωσι τοῖς κατά τήν πόλιν καί τήν χώραν ἱδρυμένοις , εἰ μέν εἰσήγγελκα Λεωκράτη δικαίως καί κρίνω {τόν} προδόντ’ αὐτῶν καί τούς νεώς καί τά ἕδη καί τά τεμένη καί τάς ἐν τοῖς νόμοις τιμάς καί θυσίας τάς ὑπό τῶν ὑμετέρων προγόνων παραδεδομένας, ἐμέ μέν ἄξιον ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ τῶν Λεωκράτους ἀδικημάτων κατήγορον ποιῆσαι, ὅ και τῷ δήμῳ καί τῇ πόλει συμφέρει, ὑμᾶς δ’ ὡς ὑπέρ πατέρων καί παίδων καί γυναικῶν καί πατρίδος καί ἱερῶν βουλευομένους, καί ἔχοντας ὑπό τῇ ψήφῳ τόν προδότην ἁπάντων τούτων, ἀπαραιτήτους δικαστάς καί νῦν καί εὶς τόν λοιπόν χρόνον γενέσθαι τοῖς τά τοιαῦτα καί τηλικαῦτα παρανομοῦσιν.

Λέξεις –εκφράσεις

κρίνομαι = δικάζομαι, καταδικάζομαι

ἱδρύομαι  = εγκαθίσταμαι κάπου με ασφάλεια (ἱδρυμένος = σταθερός,

                   ασφαλής)

εἰσαγγέλλω = καταγγέλλω για δημόσιο αδίκημα

* ὁ νεώς = ο ναός

{ΠΡΟΣΟΧΗ: πρόκειται για αττικόκλιτο ουσιαστικό (βλέπε σχολική γραμματική σελ. 57-58) –δεν πρέπει να το μπερδέψουμε με τη γενική ενικού ἡ ναῦς – τῆς νεώς. Άλλωστε, με μια προσεκτική ματιά στο κείμενο διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για αιτιατική πληθυντικού ουσιαστικού αρσενικού γένους. Αν το ουσιαστικό ήταν «ἡ ναῦς»,  θα είχε ανάλογο τύπο «τάς ναῦς»}

τό ἕδος = κάθισμα, θέση, θεμέλιο, βάθρο, άγαλμα

τήμερον =σήμερον

βουλεύομαι = σκέφτομαι, αποφασίζω

ἀπαραίτητος = αμείλικτος, αναπόφευκτος

τηλικοῦτος, τηλικαύτη, τηλικοῦτο(ν) = τόσο μεγάλος (αναφέρεται και σε ηλικία προσώπου) 

Συντακτικές Επισημάνσεις

1. Πρόκειται για ένα βατό κείμενο με λίγα ρήματα, επομένως με μεγάλες περιόδους. Κατά το χωρισμό περιόδων - ημιπεριόδων, διαπιστώνω ότι το τμήμα με το γαλάζιο χρωματισμό αποτελεί μια περίοδο με μόνο ρήμα το "εὔχομαι"! Αναμένεται, επομένως, να συνδέσω το ρήμα με απαρέμφατο-απαρέμφατα και να βρω μετοχές. Προσοχή: δεν μεταφράζω βιαστικά το "ἔχοντας" χρησιμοποιώντας την τωρινή του σημασία. Επίσης, δεν πρέπει να με ξεγελάσει το "παρανομοῦσιν" στο τέλος. Πριν το χαρακτηρίσω ως ρήμα, οφείλω να διερευνήσω αν ο τύπος είναι δοτική πληθυντικού μετοχής!  

Συνεχίζεται..