ΑΓΝΩΣΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ: Εξάσκηση 2

Αἰσχίνης, Κατά Κτησιφῶντος 1-2 (Μέρος B΄)

Ἐβουλόμην μέν οὖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καί  τήν βουλήν τούς πεντακοσίους καί τάς ἐκκλησίας ὑπό τῶν ἐφεστηκότων ὀρθῶς διοικεῖσθαι, καί τούς νόμους οὕς ἐνομοθέτησεν ὁ Σόλων περί τῆς τῶν ῥητόρων εὐκοσμίας ἰσχύειν, ἵνα ἐξῆν μέν πρῶτον μέν τῷ πρεσβυτάτῳ τῶν πολιτῶν, ὥσπερ οἱ νόμοι προστάττουσι, σωφρόνως ἐπί τό βῆμα παρελθόντι ἄνευ θορύβου καί ταραχῆς ἐξ ἐμπειρίας τά βέλτιστα τῇ πόλει συμβουλεύειν, δεύτερον δ’ἤδη καί τῶν ἄλλων πολιτῶν τόν βουλόμενον καθ’ ἡλικίαν χωρίς καί ἐν μέρει περί ἑκάστου γνώμην ἀποφαίνεσθαι ˙ οὕτω γάρ ἄν μοι δοκεῖ ἥ τε πόλις ἄριστα διοικεῖσθαι, αἵ τε κρίσεις ἐλάχισται γίγνεσθαι.

Λεξιλογικά

οἱ ἐφεστηκότες =  οι πρόεδροι

εὐκοσμία =πειθαρχία, ευπρέπεια

ἔξεστι (ν) = είναι δυνατό, επιτρέπεται

χωρίς = ξεχωριστά

ἀποφαίνομαι γνώμην = εκφέρω τη γνώμη μου

αἱ κρίσεις = οι δίκες

Επανάληψη αρχικών χρόνων των:

Βούλομαι – τάττω – οἰκέω-ῶ - βουλεύω

Παρατηρήσεις:

1. Να κλιθούν στον αριθμό που βρίσκονται:

    ἄνδρες - ἐφεστηκότων – βῆμα – γνώμην – κρίσεις ἐλάχισται

2. Να αντικατασταθούν χρονικά οι τύποι:

    προστάττουσι – συμβουλεύειν – βουλόμενον – διοικεῖσθαι

Σημεία προβληματισμού

1. Θυμόμαστε: ἐβουλόμην (ἄν) + απαρέμφατο = ανεκπλήρωτη επιθυμία

2. τούς πεντακοσίους = παράθεση στο βουλήν

3.Προσέχουμε την έγκλιση στην τελική πρόταση (ἐξῆν – οριστική ιστορικού χρόνου, καθώς το ρήμα της κύριας πρότασης (ἑβουλόμην) εκφράζει κάτι το ανεκπλήρωτο.

4. καθ’ ἡλικίαν=(εδώ) εμπρόθετος προσδιορισμός της συμφωνίας (βλέπε: κατά τους νόμους = σύμφωνα με τους νόμους )

5. Το δοκεῖ στην τελευταία ημιπερίοδο είναι προσωπικό, αφού υπάρχει κοντά του ονομαστική πτώση (ἡ πόλις)

6. Προσέχουμε τα δυνητικά απαρέμφατα στο τέλος του αποσπάσματος. Το δυνητικό απαρέμφατο είναι συνήθως ειδικό και ισοδυναμεί ή με δυνητική ευκτική ή με δυνητική οριστική. Δεν απαντάται σε χρόνο μέλλοντα. Πχ:

Νομίζω τοῦτο οὐκ ἄν ἀληθές εἶναι = …οὐκ ἄν ἀληθές εἴη

Προτεινόμενη μετάφραση

Ήθελα λοιπόν, άνδρες Αθηναίοι, και η βουλή των πεντακοσίων και οι συνελεύσεις να διευθύνονται σωστά από τους προέδρους (τους), και να ισχύουν οι νόμοι που ο Σόλων νομοθέτησε σχετικά με την ευπρέπεια των ρητόρων, για να ήταν δυνατό αρχικά στον πιο ηλικιωμένο από τους πολίτες, όπως ακριβώς ορίζουν οι νόμοι, αφού ανεβεί στο βήμα με σοβαρότητα χωρίς θόρυβο και ταραχή  να συμβουλεύει από την πείρα του τα άριστα για την πόλη, ύστερα πια να  να διατυπώνει τη γνώμη του και όποιος θέλει από τους άλλους πολίτες σύμφωνα με την ηλικία του για το κάθε ζήτημα ξεχωριστά και επιμέρους ˙ γιατί έτσι μου φαίνεται ότι και η πόλη θα μπορούσε να διοικηθεί άριστα και (ότι) οι δίκες θα ελαχιστοποιούνταν.