Μέρος Β: O Γολγοθάς προς την καταξίωση
Ο Δημοσθένης είχε ήδη από νωρίς αποδείξει την αγωνιστική του φύση καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες για να ανεβεί στο βήμα . Γιατί κάθε άλλο παρά γεννημένος ρήτορας υπήρξε˙ αντίθετα, από μικρός είχε αδύνατη κράση και βασανιζόταν από ασθένειες . Όχι μόνο αυτό , αλλά επίσης μιλούσε ψευδά και χαρακτηριζόταν από έλλειψη αυτοπεποίθησης και αίσθημα ανασφάλειας μπροστά στα ακροατήρια . Όλα αυτά τα μειονεκτήματα όμως δε στάθηκαν ικανά να τον εμποδίσουν από το να γίνει αυτό που ονειρευόταν. Έτσι υπέβαλε τον εαυτό του σε μια σειρά βασανιστικών ασκήσεων: για να διορθώσει την άρθρωση μιλούσε έχοντας χαλίκια στο στόμα ˙ πρόφερε στίχους ανεβαίνοντας σε υψώματα, για ν’ ανοίξει τα πνευμόνια του ˙ συνήθιζε να απαγγέλλει λόγους μπροστά στην τρικυμισμένη θάλασσα , για να μάθει να αντιμετωπίζει τη βοή του πλήθους ˙ ξύριζε το μισό του κεφάλι και , μένοντας κλεισμένος σ’ ένα υπόγειο, γυμναζόταν στη ρητορική . Διηγούνται ακόμη πως , για να διορθώσει τις ακούσιες κινήσεις του αριστερού του ώμου , συνήθιζε να ρητορεύει ενώ κρεμόταν ξίφος από πάνω του . Στις προσπάθειές του βρήκε πολύτιμο αρωγό τον ηθοποιό Σάτιρο, ο οποίος τον δίδαξε τη χρήσιμη για να επιβάλλεται στα ακροατήρια υποκριτική . Ένας άνθρωπος με τόση θέληση δεν μπορούσε παρά να θριαμβεύσει . Ήδη από τους πρώτους του λόγους φάνηκε καθαρά ο πλούτος των ιδεών και το υψηλό αισθητήριο , που έβρισκε έκφραση στην τελειότητα της μορφής και την υψηλή καλλιέργεια του ύφους .
 |
| ο Δημοσθένης |
Η έμφυτη φιλοπατρία και ο ρομαντισμός του άνδρα που ονειρευόταν παλιά μεγαλεία, την αναβίωση της δόξας του 5ου αιώνα π.Χ., δοκιμαζόταν σκληρά μέσα σε μιαν Αθήνα αποδιοργανωμένη και αδιάφορη, παραδομένη στις απολαύσεις και τον εφησυχασμό . Στο πρόσωπο του Φιλίππου βρήκε λοιπόν το μεγάλο εχθρό, εναντίον του οποίου άξιζε να πολεμήσει με όλες του τις δυνάμεις .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου